Roze(e)-olifanten?
Door: Laurens
Blijf op de hoogte en volg Laurens
10 Maart 2015 | Argentinië, Puerto Madryn
Hi there,
Het verhaaltje over Ushuaia houden jullie nog te goed hoor. Maar we hebben even wat tijd te doden (om... goh... op een bus te wachten), dus ik upload weer even wat mooie plaatjes.
Hoe dan ook, vanaf Ushuaia zijn we in een recordtempo weer omhoog gereisd. Jullie begrijpen dat ik zo zonder mijn trouwe regenjas geen seconde langer vlakbij die barre zuidpool wilde blijven, dus we gingen zo snel mogelijk naar het warme noorden.
Eerst de... interessante reis vanaf Ushuaia naar Rio Gallegos.
Het is hemelsbreed een stukje van niets, maar we hebben er in totaal toch zo n 16 uur over gedaan. Belangrijkste reden: de pont. Reden 2: 2 keer de grens passeren met Chili (dat is dus 2 keer emigreren, en 2 keer immigreren).
Vanaf Ushuaia vertrekt De Bus naar het Noorden om 05.00. Fijne tijd.
Ook vertrekt deze bus vanaf een pier in Ushuaia. Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat de tijd 05:00 ons al niet deed huppelen van geluk, maar 05:00 op de pier van de stad het dichtste bij de Zuidpool, zonder winter/winddichte jas is... laten we het ermaar op houden dat het wachten op de bus geen pretje was.
Het vooruitzicht van cocktails, strand en 30 graden hield me op de been (niet specifiek in deze situatie hoor ;)
Gelukkig was het in de bus al 30 graden. Dat was fijn.
De eerste 10 minuten...
Goed, een grensovergang en appel/kaas/nootjes-snuffelende honden later gingen we de pont op. Deze hadden we op de heenweg ook al gepakt, en dat is echt wel een leuke toch. Vooral vanwege de dolfijnen die het echt te gek vinden om mee te zwemmen met de boot.
On board entertainment dus. Hadden we zin in.
De boot wat minder. Eenmaal aangekomen bij de overgang met het water, zagen we namelijk geen pont aankomen. Het uur erna ook niet, en het uur daarna ook niet. Onze medepassagiers die die avond nog een overstap hadden in onze eindbestemming werden op zijn zachtst gezegd onrustig. Gelukkig hadden wij een overnachting in Rio Gallegos en alle tijd van de wereld.
Nadat we het grensgebied hadden verkend (een snackbar en een desolaat kiezelstrand), maakten we ons eigenlijk al op voor een nachtje in de bus... toen we na 3,5 uur wachten het verlossende nieuws kregen dat er toch echt een pont aan ging komen.
En zowaar, binnen 45 minuten zaten we op de pont en deed Jephta verwoede pogingen om onze dolfijnenvriendjes op de foto te krijgen.
Een grenspost later zaten we in Rio Gallegos. Daar is werkelijk geen hol te doen, maar het was wel lekker goedkoop ;).
De volgende dag zaten we wee 18 uur in de bus en kwamen we moe maar voldaan aan in Puerto Madryn.
Over Puerto Madryn valt vrij weinig meer te vertellen dan dat het er inderdaad lekker weer was.
Maar de omgeving, en vooral de beestenboel die om de hoek ligt op Peninsula Valdes (een schiereiland) is ongelooflijk.
Helaas hebben we (ondanks 3,5 uur wachten) geen orcas gespot, en maar een enkele penguin.
Maar op een verlaten strand, op 2 meter afstand een uurtje chillen met een roedel zee-olifanten is wel echt een van de gaafste dingen die ik ooit gedaan heb...
Ik ga dan ook maar snel aan de slag met de fotos bij deze post.
Hasta Luego!
Laurens
Het verhaaltje over Ushuaia houden jullie nog te goed hoor. Maar we hebben even wat tijd te doden (om... goh... op een bus te wachten), dus ik upload weer even wat mooie plaatjes.
Hoe dan ook, vanaf Ushuaia zijn we in een recordtempo weer omhoog gereisd. Jullie begrijpen dat ik zo zonder mijn trouwe regenjas geen seconde langer vlakbij die barre zuidpool wilde blijven, dus we gingen zo snel mogelijk naar het warme noorden.
Eerst de... interessante reis vanaf Ushuaia naar Rio Gallegos.
Het is hemelsbreed een stukje van niets, maar we hebben er in totaal toch zo n 16 uur over gedaan. Belangrijkste reden: de pont. Reden 2: 2 keer de grens passeren met Chili (dat is dus 2 keer emigreren, en 2 keer immigreren).
Vanaf Ushuaia vertrekt De Bus naar het Noorden om 05.00. Fijne tijd.
Ook vertrekt deze bus vanaf een pier in Ushuaia. Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat de tijd 05:00 ons al niet deed huppelen van geluk, maar 05:00 op de pier van de stad het dichtste bij de Zuidpool, zonder winter/winddichte jas is... laten we het ermaar op houden dat het wachten op de bus geen pretje was.
Het vooruitzicht van cocktails, strand en 30 graden hield me op de been (niet specifiek in deze situatie hoor ;)
Gelukkig was het in de bus al 30 graden. Dat was fijn.
De eerste 10 minuten...
Goed, een grensovergang en appel/kaas/nootjes-snuffelende honden later gingen we de pont op. Deze hadden we op de heenweg ook al gepakt, en dat is echt wel een leuke toch. Vooral vanwege de dolfijnen die het echt te gek vinden om mee te zwemmen met de boot.
On board entertainment dus. Hadden we zin in.
De boot wat minder. Eenmaal aangekomen bij de overgang met het water, zagen we namelijk geen pont aankomen. Het uur erna ook niet, en het uur daarna ook niet. Onze medepassagiers die die avond nog een overstap hadden in onze eindbestemming werden op zijn zachtst gezegd onrustig. Gelukkig hadden wij een overnachting in Rio Gallegos en alle tijd van de wereld.
Nadat we het grensgebied hadden verkend (een snackbar en een desolaat kiezelstrand), maakten we ons eigenlijk al op voor een nachtje in de bus... toen we na 3,5 uur wachten het verlossende nieuws kregen dat er toch echt een pont aan ging komen.
En zowaar, binnen 45 minuten zaten we op de pont en deed Jephta verwoede pogingen om onze dolfijnenvriendjes op de foto te krijgen.
Een grenspost later zaten we in Rio Gallegos. Daar is werkelijk geen hol te doen, maar het was wel lekker goedkoop ;).
De volgende dag zaten we wee 18 uur in de bus en kwamen we moe maar voldaan aan in Puerto Madryn.
Over Puerto Madryn valt vrij weinig meer te vertellen dan dat het er inderdaad lekker weer was.
Maar de omgeving, en vooral de beestenboel die om de hoek ligt op Peninsula Valdes (een schiereiland) is ongelooflijk.
Helaas hebben we (ondanks 3,5 uur wachten) geen orcas gespot, en maar een enkele penguin.
Maar op een verlaten strand, op 2 meter afstand een uurtje chillen met een roedel zee-olifanten is wel echt een van de gaafste dingen die ik ooit gedaan heb...
Ik ga dan ook maar snel aan de slag met de fotos bij deze post.
Hasta Luego!
Laurens
-
24 Maart 2015 - 17:03
Wil:
Heey lieden zoals we gewend zijn een onderhoudend verhaal en mooie plaatjes de barre omstandigheden voorafgaand zijn dan snel vergeten ziet er cool uit met de zee koeien het lijkt erop dat ze mensen gewent zijn lekker in de warmte genieten om weer energie op te doen voor de komende etappe groetjes Wil -
24 Maart 2015 - 17:36
Marianne:
Wat een lieffies en ze zwaaien zelfs.... Had je lekkere hapjes voor ze.
En OOOO Die jassen. Ik heb het hier al zo koud .
Is daar nu geen dorpje waar ze een jas verkopen? Nee niet van zeehonden of andere fam natuurlijk.
En wat een einden he in de bus. En de mensen worden daar vast stokoud omdat ze zo ontspannen zijn om SOMS een pont te sturen haha Wat zijn wij dan een zenuwlijers.
Veel plezier nog met de rest ZOEN v mammie en likje van Vlokje -
24 Maart 2015 - 20:15
Mama Ineke:
Zo, jullie avonturen zijn fijner om te lezen dan al de elende wat we nu over ons heenkrijgen. De zonsverduistering van vrijdag die door de bewolking niet te zien was, de brand van vrijdagnacht op school, de nieuwe gasleidingen in ons huis, het vandaag neergestortte vliegtuig met 148 pers in Frankrijk... Gelukkig ook wel weer wat lichtpuntjes: het wordt langzaam een beetje lente, de narcisjes zijn al weer bijna aan het eind van hun bloeiperiode. Het is lekker buiten met je winterjas aan bij een graad of 6 en de knoppen aan de bomen beginnen op te zwellen......Verder begint de zaak Holleeder ook duidelijkere vormen te krijgen
Ik ga maar even opnieuw lekker genieten van jullie nieuwe " huisdieren" de zeeleeuwen..... ze lijken zo knuffelbaar..... liefzzzzz -
24 Maart 2015 - 21:19
Mama Ineke:
Ik geloof dat het geen zeeleeuwen zijn he, Laurens schreef zeeolifanten. Zowel leeuwen als olifanten mogen geloof ik niet meer in het circus. Mijn opa zou zeggen een zeekakkellobbis.... laten we het daar dan maar op houden.....
Ik zag ook nog zeer gecamoufleerde lama achige.... en bij het kleine huis op de prairie leefde een beeldschone vos in, zoals het hoort, een eerstehands bontjas..... ja je snapt t al echt verstand van de natuur..
knuf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
