Ice ice baby!
Door: Laurens
Blijf op de hoogte en volg Laurens
21 Februari 2015 | Argentinië, El Calafate
Hallo allemaal!
We zijn even van de wereld geweest.
We zijn er nog net niet afgevallen, en inmiddels naderen we Buenos Aires weer. Dat betekent ook dat de internetverbinding weer wat wat beter is, en dus dat we ook weer foto´s kunnen uploaden. En eigenlijk betekent het vooral dat we eindelijk weer een dagje rust hebben, want we zijn behoorlijk druk geweest de afgelopen maand. We praten jullie even bij in een paar nieuwe verslagen.
Goed, waar waren we ook alweer gebleven...
O ja, Bariloche en El Bolson. Vanaf daar zouden we de stap maken naar ´het echte Patagonië´. En zo geschiedde.
Eerst was daar El Calafate. Een ronduit vreselijk toeristendorp, waar we in een zo mogelijk nog vreselijker hostel hebben geslapen. Survival of the fittest op zijn lelijkst: Een 24-uur servicebalie zonder service, toeristen die elkaar de haren uittrekken om een stopcontact, je pan bewaken bij een mager gaspitje en met een snurkende Franse familie op de slaapkamer. Het was er allemaal.
We hebben de volledige budgethostel experience gehad, en daar waren we dan ook snel van genezen. Zelfs mijn handdoek kon ik niet 2 minuten alleen laten op de verwarming...
Dussss...
Waarom dan El Calafate? Welnu, ze hebben een gletsjer.
Of eigenlijk hebben ze heel veel gletsjers, maar 1 van die gletjers is zeg maar De Gletsjer.
De naam Perito Moreno klinkt misschien schattig, maar deze unit is echt enorm, mooie is dat ie ook nog heel actief is. Continu vallen er brokken ijs vanaf, wat het nodige audiovisuele spektakel met zich meebrengt. Heel gaaf.
Het was het afzien waard. Ik denk dat de foto´s daar weinig twijfel over laten bestaan.
Maar potverdorie wat waren hier veel Fransen, en wat was El Calafate een zielloos gedrocht. We wilden zo snel mogelijk weg. En dat deden we dan ook. Op naar ons grote avontuur, op naar Torres del Paine, Chili.
We zijn even van de wereld geweest.
We zijn er nog net niet afgevallen, en inmiddels naderen we Buenos Aires weer. Dat betekent ook dat de internetverbinding weer wat wat beter is, en dus dat we ook weer foto´s kunnen uploaden. En eigenlijk betekent het vooral dat we eindelijk weer een dagje rust hebben, want we zijn behoorlijk druk geweest de afgelopen maand. We praten jullie even bij in een paar nieuwe verslagen.
Goed, waar waren we ook alweer gebleven...
O ja, Bariloche en El Bolson. Vanaf daar zouden we de stap maken naar ´het echte Patagonië´. En zo geschiedde.
Eerst was daar El Calafate. Een ronduit vreselijk toeristendorp, waar we in een zo mogelijk nog vreselijker hostel hebben geslapen. Survival of the fittest op zijn lelijkst: Een 24-uur servicebalie zonder service, toeristen die elkaar de haren uittrekken om een stopcontact, je pan bewaken bij een mager gaspitje en met een snurkende Franse familie op de slaapkamer. Het was er allemaal.
We hebben de volledige budgethostel experience gehad, en daar waren we dan ook snel van genezen. Zelfs mijn handdoek kon ik niet 2 minuten alleen laten op de verwarming...
Dussss...
Waarom dan El Calafate? Welnu, ze hebben een gletsjer.
Of eigenlijk hebben ze heel veel gletsjers, maar 1 van die gletjers is zeg maar De Gletsjer.
De naam Perito Moreno klinkt misschien schattig, maar deze unit is echt enorm, mooie is dat ie ook nog heel actief is. Continu vallen er brokken ijs vanaf, wat het nodige audiovisuele spektakel met zich meebrengt. Heel gaaf.
Het was het afzien waard. Ik denk dat de foto´s daar weinig twijfel over laten bestaan.
Maar potverdorie wat waren hier veel Fransen, en wat was El Calafate een zielloos gedrocht. We wilden zo snel mogelijk weg. En dat deden we dan ook. Op naar ons grote avontuur, op naar Torres del Paine, Chili.
-
15 Maart 2015 - 23:28
Wil:
Heey Luitje,s fijn om weer een blog bericht te lezen, hoewel de verhalen wel erg toeristisch zijn maar gelukkig zijn jullie snel door gereisd naar minder toeristische oorden, prachtige foto's, wat een mooi western tafereel op de foto's daar kun je zonder decor een film maken met cowboys en indianen, en dan het wiel met de schedel fantastisch kun je die niet meenemen????? staat mooi in de hal bij ons,mooi vosje of wilde hond zeker de moeite van het afzien waard al met al de moeite van het afwachten waard voor mij, tot spoedig horens Groet Wil -
15 Maart 2015 - 23:38
Wil:
Er kwamen ineens meer prachtige foto's bij van indrukwekkende gletchers mooie meren en indrukwekkend landschap daar kom je echt tot rust en zo te zien behoorlijk koud.
Nu echt groetjes Wil -
16 Maart 2015 - 08:57
Irene Eijs:
aansprekende titel ;-) . Coole Gletscher ook. -
16 Maart 2015 - 09:19
Pieter:
Fraaie foto's en mooie verhalen weer -
16 Maart 2015 - 13:24
Laurens:
@Eijs, toen ik de gletsjer voor het eerst zag, had ik je lijflied al in mn hoofd ;)
Het moest zo zijn. -
16 Maart 2015 - 13:28
Laurens:
@Wil:
Het grappige was juist dat het helemaal niet koud was, maar echt behoorlijk warm (20 graden). Hoe die gletsjer dan in hemelsnaam zo groot blijft zal vast met de schaal ervan te maken hebben. En in de winter is alles natuurlijk anders.
En inderdaad, het Patagonische landschap heeft vaak wel iets weg van een prairie.
Heel lang niks, en dan ineens fantastische plaatjes.
Schedel paste helaas niet in mn backpack :-) -
16 Maart 2015 - 14:05
Mama Ineke:
..... wat is de mens nietig...... -
16 Maart 2015 - 14:50
Marianne:
OOOO En een wilde kat of vosje of zoiets.
Wat is zo'n gletscher mooi blauw he? Lijkt wel smurfenijs haha
Mooi daar en kan bijna niet geloven dat het daar NIET koud is
Neem voor mij die kat/vos maar mee...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
