Maar hier is helemaal geen hostel...
Door: Jephta
Blijf op de hoogte en volg Laurens
20 Januari 2015 | Argentinië, Buenos Aires
Na 1,5 uur in de taxi heb je geen idee meer waar je bent. Plotseling zet de chauffeur zijn knipperlichten aan en maant hij ons tot uitstappen. In de stromende regen. We zijn in de war. Dit is inderdaad het door ons opgegeven adres, maar niets wijst erop dat hier een hostel te vinden is. Moe, na een lange vlucht, trachten we onhandig te achterhalen waar het verkeerd gegaan is. Ondertussen proberend de taxichauffeur uit alle macht bij ons te houden. Telefoon aan, lonely planet erbij, we hebben bijna de website meneer... maar het duurt de taxichauffeur allemaal veel te lang. Voor we het weten belt hij aan bij een woonhuis en springt hij weer in zijn taxi. Daar staan we dan, verlaten met veel te veel tassen en veel te weinig uren slaap, midden in Buenos Aires.
De deur gaat open en er staat een slaperige jongen in T-shirt in de deuropening. Als we aarzelend zeggen dat we het hostel zoeken begint hij te stralen. Natuurlijk is dit het hostel. Waarom er geen naambordje hangt, tja dat vindt hij maar een gekke vraag. We worden binnen gehaald in een pand dat allure ademt. Hoge plafonds, magnifieke binnenplaats en tjokvol met antieke meubelstukken die casual in hoekjes en nissen gedropt zijn.
In de huiskamer slapen we, in afwachting van onze kamer, de tijd weg op de bank, terwijl een tropische bui de binnenplaats overdondert. De (enkele) mensen die langskomen zijn volledig ontspannen en langzaam beginnen wij ook tot rust te komen. Dan is onze kamer klaar en bij het zien van de kamer valt het laatste restje spanning weg. Stijlvol, Argentijns en comfortabel. Wat wil een mens nog meer. Ja toch wel iets, we willen slapen. Heel veel slapen, bijkomen van alle vertrekstress thuis en de lange vlucht. Als ik aan onze twee gastheren vraag of er nog huisregels zijn kijken ze elkaar verbaasd aan. Ze barsten nog net niet in lachen uit, maar dat is pure beleefdheid. De tijd van het ontbijt? Schuif maar aan als je er klaar voor bent. De koffie staat klaar en als die koud is kun je hem opwarmen in de magnetron. Zo gepiept.
Regels bestaan hier niet. En toch lijkt alles goed geregeld. Hoe doen ze dat? Wat een geweldig land. Hopelijk ontrafelen we de komende maanden dit mysterie. Of misschien ook juist niet, zodat we ons kunnen blijven verwonderen. Voor nu wens ik jullie een fijne nacht.
Hasta la pasta tot de volgende villa.
De deur gaat open en er staat een slaperige jongen in T-shirt in de deuropening. Als we aarzelend zeggen dat we het hostel zoeken begint hij te stralen. Natuurlijk is dit het hostel. Waarom er geen naambordje hangt, tja dat vindt hij maar een gekke vraag. We worden binnen gehaald in een pand dat allure ademt. Hoge plafonds, magnifieke binnenplaats en tjokvol met antieke meubelstukken die casual in hoekjes en nissen gedropt zijn.
In de huiskamer slapen we, in afwachting van onze kamer, de tijd weg op de bank, terwijl een tropische bui de binnenplaats overdondert. De (enkele) mensen die langskomen zijn volledig ontspannen en langzaam beginnen wij ook tot rust te komen. Dan is onze kamer klaar en bij het zien van de kamer valt het laatste restje spanning weg. Stijlvol, Argentijns en comfortabel. Wat wil een mens nog meer. Ja toch wel iets, we willen slapen. Heel veel slapen, bijkomen van alle vertrekstress thuis en de lange vlucht. Als ik aan onze twee gastheren vraag of er nog huisregels zijn kijken ze elkaar verbaasd aan. Ze barsten nog net niet in lachen uit, maar dat is pure beleefdheid. De tijd van het ontbijt? Schuif maar aan als je er klaar voor bent. De koffie staat klaar en als die koud is kun je hem opwarmen in de magnetron. Zo gepiept.
Regels bestaan hier niet. En toch lijkt alles goed geregeld. Hoe doen ze dat? Wat een geweldig land. Hopelijk ontrafelen we de komende maanden dit mysterie. Of misschien ook juist niet, zodat we ons kunnen blijven verwonderen. Voor nu wens ik jullie een fijne nacht.
Hasta la pasta tot de volgende villa.
-
20 Januari 2015 - 23:45
Wil.:
Fijn om zo snel wat van jullie te horen wel erg spannend als je even leest , hoezo geen hostel, moe gedesoriënteerd discussies met de taxichauffeur alle reden om flink uit je bol te gaan Gelukkig alles wel oke nu,eten en slapen is nu aan de orde dan verder zien hou je taai jullie beiden groetjes Wil -
21 Januari 2015 - 10:08
Larissa:
Geweldige intro van je reis Laurens! Leuk om op deze manier op de hoogte te blijven. Ga er van genieten en vergeet niet naar restaurant La Brigada te gaan in BA!
Groetjes,
Larissa -
21 Januari 2015 - 12:57
Marianne:
OOO Dat klinkt weer spannend.. Een echt begin van jullie reis en gelijk met je neus op de feiten gedrukt dat alles VEEEEEL ontspanner kan dan in Nederland.
Hoop dat het bij jullie inmiddels droog is(ook typische Nederlandse opmerking)
Goed dat jullie hier zondag vertrokken want maandag heel veel vertraging op Schiphol omdat het heel erg mistig was.
Ben benieuwd wat jullie allemaal gaan beleven en ook al is de dag vast heeel anders dan in Amsterdam, geniet ervan!!!
Groetjes, een dikke zoen van Marianne en een poot van Vlokje -
21 Januari 2015 - 16:38
Paul De Vries:
Haha heerlijke manier om de reis te starten!
Geniet!
x Paulus -
22 Januari 2015 - 17:52
Laurens:
Hi there, goed dat jullie ons gevonden hebben :)
De intro van Jephta zegt t al: dingen zijn een beetje anders hier. Met de nadruk op n beetje. Buenos Aires voelt eigenlijk gewoon aan als een (hele vette!) Zuid-Europese stad. Zodoende voelt dit nu nog een beetje als een weekendje weg en kan het zomaar zo zijn dat we morgen weer voor jullie neus staan.
Maar...
Morgen vertrekken we richting Mendoza met de bus. Die reis is net zo lang als Amsterdam-BA (jaja...). Daar gaan we even 2 weekjes t Spaans ophalen. Dat is wel nodig ook, hebben we gemerkt ;). En natuurlijk heel veel wijn 'proeven' ;)
@Larissa: we komen nu niet meer toe aan La Brigada (andere kant van de stad)
But we'll be back Buenos Aires... Hell yeah we'll be back...
-
22 Januari 2015 - 19:24
Jose:
mooi verhaal veel plezier -
22 Januari 2015 - 22:02
Mama Ineke:
Prachtig verhaal en fijn om zo snel iets mee te lezen/beleven. Liefs -
23 Januari 2015 - 11:24
Swantje:
Literair talent, Jephta, enjoy! -
25 Januari 2015 - 12:39
Marianne:
En nu in Medoza?? Hoe ging het met die bus? Enge ravijnen?Of zijn die daar niet? Ben benieuwd wat jullie weer gaan beleven daar en met de groep Spaanse studenten.
Wij hadden hier zowaar sneeuw en ijzel en gist. was het zo erg dat ik met OV wel 3,5 uur onderweg was naar Rotterdam. Lijkt het nu NOG warmer bij jullie? Ben jaloers....
Doeeeg, tot de volg keer XXXX Marianne -
25 Januari 2015 - 13:47
Diane:
Hoi Laurens en Jephta,
Heb de link van Marianne gekregen en ben benieuwd naar jullie reis en verhalen. Geniet van elke moment y hasta la proxima vez! -
25 Januari 2015 - 20:46
Wil:
Heey laurens en Jeptha snel om 2x zo een lange tijd te reizen 15 uur is wel lang in een vliegtuig en dan in de bus? Oké het is voor het goede doel 2 weken ophalen spaans en dan verder reizen hebben jullie al enig idee welke regio? Genieten maar is de regen al gestopt, groetjes Wil -
28 Januari 2015 - 07:28
Renee :
Wat een goed begin van de reis! :-)
Heel veel plezier!! -
29 Januari 2015 - 11:46
Jhon:
Enjoy! -
06 Februari 2015 - 22:19
Mama Ineke:
Wat een waanzinnige muurschilderingen zeg! Echt prachtig.De andere foto's doen mijn fotominnend moederhart ook goed.
liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
